DECISION
Digoxin Evaluation in Chronic heart failure: Investigational Study In Outpatients in the Netherlands: DECISION
Digoxine is het oudste medicijn voor hartfalen (HF) en bovendien erg goedkoop. Een grote studie met digoxine, de DIG-trial (NEJM 1997), toonde een significante afname van HF-ziekenhuisopnames, maar liet geen effect op de mortaliteit zien. Een post-hoc analyse van de DIG-studie suggereert dat lage serumconcentraties van digoxine ook de mortaliteit bij patiënten met chronisch HF zou kunnen verminderen. Om dit te bevestigen en om de positie van digoxine vast te stellen bij de behandeling van HF, zowel in sinusritme (SR) als in atriumfibrilleren (AF), is een gerandomiseerde, placebogecontroleerde studie nodig. We onderzoeken of digoxine in lage dosering, gericht op serumconcentraties van 0,5-0,9 ng/ml, een gunstig effect heeft in een breed spectrum van patiënten met HF linker ventrikel ejectie fractie (LVEF) <50%.
Doelstelling: Het primaire doel is om te onderzoeken of bij chronisch HF in vergelijking met placebo, lage dosering digoxine (herhaalde) HF-ziekenhuisopnames en cardiovasculaire mortaliteit vermindert, bovenop de door de richtlijn aanbevolen therapieën.
Studieopzet: De huidige studie is een nationale, multicenter, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische studie. We zullen 982 chronische HF-patiënten met LVEF <50% includeren. Ten minste 1/3 van de patiënten zal AF hebben en ten minste 1/3 van de patiënten zal vrouw zijn, om een steekproef van de echte HF-populatie te verzekeren. De eerste patiënt is geïncludeerd in de zomer van 2020. Momenteel zijn er door heel Nederland al meer dan 150 patiënten geïncludeerd.
Onderzoekspopulatie: Patiënten van >18 jaar, met chronisch HF met NYHA II tot ambulant NYHA IV, LVEF <50%, stabiel op medicatie voor hartfalen en serum NT-proBNP-concentraties >600 pg/ml indien SR; > 1000 pg/ml indien AF.
Interventie: Patiënten worden dubbelblind gerandomiseerd naar digoxine of placebo. Digoxine zal oraal worden gegeven in een dosering van 0,2 mg of 0,1 mg. De startdosering wordt bepaald aan de hand van de leeftijd, nierfunctie en overige medicatie. Er wordt geen oplaaddosis gegeven. Na 4 weken zullen de serumdigoxineconcentraties worden gemeten. Indien nodig zullen dosisaanpassingen worden gedaan om het streefbereik van 0,5-0,9 ng/ml te verzekeren.
Primaire eindpunt hoofdonderzoek: het primaire eindpunt is de samenstelling van (herhaalde) HF-ziekenhuisopnames en cardiovasculair mortaliteit.
Impact van de studie: dit is de eerste gerandomiseerde klinische studie (RCT) met digoxine bij HF-patiënten met SR in 25 jaar, en de eerste RCT ooit bij HF-patiënten met AF. De resultaten van DECISION zullen van invloed zijn op de HF-richtlijnen.
Gerelateerde nieuwsitems
Betrokkenen
Principal investigators
Internationale samenwerkingen
- Prof. Arend Mosterd
- Prof. Marco Alings.
